mam strasznego doła

czemu tak musi być jestem jak warzywko wszystko wokół mnie żyje ,a ja wegetuję  czuję że kompletnie nie mam wpływu na moje życie że się marnuję . Dużo bym dała za to że by być przydatna żeby móc pracować posuwać się na przód a ja ciągle stoję w miejscu ,najgorsze jest jednak w to że jeszcze nie dawno miałam ochotę działać na każdą sytuację miałam 100 pomysłów a teraz mam wszystko gdzieś jest mi wszystko jedno czy wstanę z łóżka czy w nim pozostanę aż trudno uwierzyć że to piszę ja optymistka która ponoć z wszystkim sobie radzi. Ale mimo wszystko skończę optymistycznie chcę wierzyć w mojego męża że nam się uda chce musze... niewiem sama mimo wszystko muszę mięż nadzieję że dla nas kiedyś zaświecio  słońce